لانه شیرها و گردان بالاتا؛ نسل جدید مبارزان فلسطینی بدون جناح سیاسی
تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۴۹۲۶۷
فرارو- مبارزانی مانند ابوذراع به یک حزب یا ایدئولوژی سیاسی وابسته نیستند. با این وجود، آنان به راحتی به اسلحه دسترسی دارند و متعهد به مبارزه هستند. آنان در سن جوانی خود زمانی که دست به اسلحه می‌برند موضوعی که نشان دهنده نوع تازه‌ای از تهدید نه تنها برای اسرائیل بلکه برای تشکیلات خودگردان فلسطینی است که امروز ضعیف‌تر از همیشه است و توسط مردانی در دهه هفتم و هشتم عمرشان اداره می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش فرارو به نقل از واشنگتن پست؛ یک مبارز فلسطینی به نام "محمد ابوذراع" هفته گذشته با یک تفنگ بر دوش در حالی که گروهی از مردان جوان راه او را دنبال می‌کردند شجاعانه از خشن‌ترین اردوگاه پناهندگان نابلس عبور کرد. ابوذراع یک روز پیش از آن در یک نبرد چند ساعته با سربازان اسرائیلی که به مرکز شهر نابلس حمله کردند شرکت کرده بود نبردی که یکی از مرگبارترین منازعات در سالیان اخیر در آن ناحیه قلمداد می‌شد.
مبارزانی مانند ابوذراع به یک حزب یا ایدئولوژی سیاسی وابسته نیستند. با این وجود، آنان به راحتی به اسلحه دسترسی دارند و متعهد به مبارزه هستند. آنان در سن جوانی خود زمانی که دست به اسلحه می‌برند موضوعی که نشان دهنده نوع تازه‌ای از تهدید نه تنها برای اسرائیل بلکه برای تشکیلات خودگردان فلسطینی است که امروز ضعیف‌تر از همیشه است و توسط مردانی در دهه هفتم و هشتم عمرشان اداره می‌شود.
در نسل‌های قبلی مبارزان فلسطینی معمولا این گروه‌های سیاسی فلسطینی بودند که گردان‌ها را در جریان نبرد‌های خیابانی علیه اسرائیل هدایت و مدیریت می‌کردند.
اکنون، اما سلول‌های متشکل از نوجوانان و مردان جوانی که در اوایل دهه دوم زندگی شان به سر می‌برند . ابوذراع در مورد گردان‌های مختلفی که در حمله ۲۲ فوریه در نابلس با او جنگیدند می‌گوید: "اسم‌ها مهم نیستند. ما در برابر اشغالگری اسرائیل مقاومت می‌کنیم. تعلق خاطر سیاسی یک فرد مهم نیست. موضوع مهم آن است که آنان یک سرباز روی زمین هستند".
در طول یک سال گذشته ارتش اسرائیل حملات مرگبار و تقریبا روزانه فزاینده‌ای را در سراسر کرانه باختری اشغالی انجام داده و شبه نظامیان فلسطینی را هدف قرار داده است گروه‌هایی که اسرائیل می‌گوید مسئول حمله یا برنامه ریزی کننده برای انجام حملات علیه اسرائیلی‌ها هستند. اکنون که راستگراترین دولت تاریخ اسرائیل بر آن کشور حکمرانی می‌کند حملات تشدید شده و تلفات سنگینی را وارد ساخته است. چرخه نبرد‌های مسلحانه و تشییع جنازه در نابلس، جنین و جا‌های دیگر الهام بخش حملات انتقام جویانه بوده و به جای مهار آن به ستیزه جویی فزاینده‌ای دامن زده است.
سربازان و شهرک نشینان اسرائیلی تاکنون بیش از ۶۰ فلسطینی را در سال ۲۰۲۳ میلادی کشته اند که بالاترین میزان در سالیان اخیر است. ۱۴ اسرائیلی در جریان حملات فلسطینیان کشته شده اند که هفت تن از آنان در جریان تیراندازی در خارج از کنیسه‌ای در شرق بیت المقدس در ماه ژانویه کشته شدند.
نزدیک به دو دهه از آخرین انتفاضه فلسطین می‌گذرد. ناظران می‌گویند علیرغم آن که پویایی و روند تحولات و شرایط تغییر کرده اصول اساسی یکسان و بدون تغییر باقی مانده است: اشغال، ناامیدی و خشونت بی امان.
"طحانی مصطفی" کارشناس گروه بین المللی بحران می‌گوید: "در سراسر کرانه باختری ناامیدی و ناامیدی گسترده عمومی وجود دارد. این موضوع باعث می‌شود قیام بعدی فلسطینیان خونین‌تر و بسیار پراکنده‌تر باشد".
در کوچه‌های رو به زوال نابلس و اردوگاه‌های آوارگان مجاور آن عزاداران هفته گذشته برای ستایش کشته‌شدگان گردهم آمدند: شش مبارز که اکثر آن در دهه دوم زندگی شان بودند و دست کم چهار غیر نظامی از جمله یک پسر ۱۶ ساله.
ابوذراع می‌گوید: "ما راه خود را انتخاب کرده ایم. راه برگشتی وجود ندارد". ابوذراع می‌گوید که گروه‌های مسلحی که در حال ظهور هستند به صورت غیر متمرکز عمل می‌کنند، اما زمانی که ارتش اسرائیل به نابلس حمله کردند جنگجویان جنین به کمک جنگجویان فلسطینی در نابلس آمدند. با آرام شدن اوضاع پس از حمله یک گردان جدید در طولکرم تاسیس خود را در تیک تاک و تلگرام اعلام کرد.
نیرو‌های دفاعی اسرائیل در بیانیه‌ای اعلام کردند که "یک واقعیت عملیاتی پیچیده" در کرانه باختری در جریان است و هر روز با شورش‌های خشونت آمیز و اقدامات تروریستی از جمله "دستگاه‌های انفجاری، کوکتل مولوتف و پرتاب سنگ" مواجه می‌شوند. در تمام این مدت یک بحران جانشینی بر سر این که چه کسی جایگزین "محمود عباس" رئیس ۸۷ ساله سالخورده و بیمار تشکیلات خودگردان فلسطینی می‌شود در حال شکل گیری بوده است.
مصطفی می‌گوید: "آن چه این گروه‌های منشعب را متحد می‌کند ناامیدی آنان از پایان اشغالگری اسرائیل و رهبری تقسیم شده و چند پاره فلسطینی است".
نسل جدیدطی یک سال گذشته در نابلس و جنین که سال هاست نقاط داغ و حساس مبارزه بوده‌اند گروه‌های جدیدی مانند "لانه شیرها" و "گردان بالاتا" طرفدارانی را در خیابان‌ها و رسانه‌های اجتماعی جمع آوری کردند. آنان در جریان حملات با نیرو‌های ارتش اسرائیل می‌جنگند و به سوی سربازان اسرائیلی در ایست‌های بازرسی تیراندازی می‌کنند. هم چنین، آنان به اسرائیلی‌ها در شهرک‌های یهودی نشین و داخل اسرائیل حمله می‌کنند.
آنان الهام بخش سایر فلسطینیان هستند. در ماه ژانویه گذشته پنج دوست از اردوگاه آوارگان عقبه جبر در اریحا یک سلول مسلح تشکیل دادند شهری که معمولا خواب آلود بوده و سنگر تشکیلات خودگردان فلسطین و جریان غالب ان یعنی فتح به شمار می‌رود.
این مردان جوان که چهار نفر از آنان با یکدیگر خویشاوند هستند و در دهه دوم عمرشان به سر می‌برند و در ارتباط با حمله و تیراندازی نافرجام به سوی رستورانی در نزدیکی یکی از شهرک‌های یهودی‌نشین تحت تعقیب قرار گرفتند. اقوام آنان می‌گویند این پنج دوست اغلب در مورد "شهادت و مقاومت" در برابر اشغال صحبت می‌کردند.
اسرائیل طی یک تعقیب و گریز ۱۰ روزه برای یافتن آنان اریحا را در حالت قرنطینه قرار داد و ایست‌های بازرسی ایجاد کرد که باعث توقف رفت و آمد شد. ارتش اسرائیل در روز هشتم در تاریخ ۴ فوریه بزرگترین حمله در چند دهه اخیر را به آن اردوگاه انجام داد. ساکنان می‌گویند که در تاریکی شب سربازان به مردان دستور دادند که زیر باران برهنه شوند و ده‌ها تن از اعضای خانواده‌های بزرگ را بازداشت کردند.
مبارزان فرار کردند. این تهاجم مانند بسیاری از موارد پیش از آن مردم محلی را عصبانی کرد.
عقبه جبر یکی از ۱۹ اردوگاه آوارگان در کرانه باختری است که برای فلسطینیانی که در سال ۱۹۴۸ میلادی گریخته یا مجبور به ترک خانه‌های خود شده بودند ساخته شده است. با این وجود، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که بخش عمده آنان از راه حل تشکیل دو کشور ناامید شده اند.
شهرک‌ها و پاسگاه‌های کشاورزی اسرائیل که بر اساس قوانین بین المللی غیرقانونی هستند اکنون بر بخش اعظم کرانه باختری تسلط دارند. فلسطینیان در آنجا تحت حاکمیت نظامی هستند و هیچ چاره سیاسی‌ای پیش روی خود نمی‌بینند. تشکیلات خودگردان فلسطین در ۱۷ سال گذشته انتخاباتی برگزار نکرده در حالی که حماس گروه شبه نظامی اسلامگرای فلسطینی نوار غزه را کنترل می‌کند.
نیرو‌های اسرائیلی در نهایت در تاریخ ۶ فوریه بار دیگر به اریحا حمله کردند. آنان هر پنج مبارز فلسطینی که در یک کلبه پنهان شده بودند را کشتند. ساعاتی بعد پرچم‌های حماس و فتح بر سر در خانه کشته شدگان به اهتزاز درآمد. واقعیت آن است که بدون راه حل سیاسی هیچ نقطه‌ای از فلسطین ساکت نخواهد ماند.
جدول زمانی"جمال تیراوی" قانونگذار فلسطینی عضو فتح از اردوگاه آوارگان بالاتا می‌گوید که شناخته شده‌ترین گروه از گروه‌های تازه تاسیس "لانه شیرها" است که کار خود را در شهر قدیمی نابلس در میان مردان جوان ناراضی که بسیاری از اعضای خانواده‌های آنان عضو فتح بودند آغاز کرد.
او می‌گوید: "پس از نماز جمعه مردم کمک‌های خود را به رزمندگان تقدیم کردند. پس از مدتی جهاد اسلامی و حماس نیز حمایت مالی به آنان ارائه دادند".
"مهدی شرقاوی" سخنگوی جهاد اسلامی در جنین می‌گوید: "لانه شیرها از چندین گروه پول می‌گیرد، اما در نهایت به هیچ سازمان سیاسی‌ای تعلق خاطر ندارد". در طول سال گذشته اسرائیل اعضای کلیدی لانه شیرها را کشته است.
با این وجود، سلول‌های جدید به شکل گیری ادامه می‌دهند و هنگامی که لانه شیرها در رسانه‌های اجتماعی برای اعتصاب یا تظاهرات فراخوان می‌دهند بسیاری از فلسطینیان از آنان پیروی می‌کنند.
شرقاوی می‌گوید صرف تمرکز آن گروه بر مبارزه با اسرائیل آن را برای جوانان فلسطینی که ایمان خود را به روند‌های سیاسی از دست داده اند جذاب می‌کند. فتح در اواخر انتفاضه دوم در اواسط دهه ۲۰۰۰ میلادی به طور رسمی شاخه مسلح خود گردان‌های شهدای الاقصی را منحل کرد.
با این وجود، برخی از مبارزان سابق دوباره و به صورت مستقل از رهبری آن جریان اسلحه به دست گرفته اند. "ابومجاهد" که نام مستعار یکی از آن مبارزان است می‌گوید: "اعضای نسلی که هر روز شاهد ارتکاب جنایت توسط اسرائیلی‌ها هستند و هیچ محافظتی از فلسطینیان را نمی‌بینند به این نتیجه می‌رسند که باید دوباره قیام را آغاز کرد".
قیام بعدی"محمد جبارین" ۵۴ ساله از اعضای فتح که اخیرا پسر ۲۶ ساله اش که از گردان جنین وابسته به جهاد اسلامی بود را در جریان تیراندازی اسرائیلی‌ها از دست داده می‌گوید: "جنبش‌های ملی پیش‌تر سیاسی بودند، اما امروز به مقاومت تبدیل شده اند".
او می‌گوید: "از نسل جوان امروز چه انتظاری دارید نسلی که از وقتی چشم باز کرد هجوم را دید. نیرو‌های ارتش اسرائیل وارد خانه می‌شدند و پدران و برادران این فرزندان را به شهادت می‌رساندند".
"مجد اویس" ۱۷ ساله دانش آموز است. در خانواده او را "دکتر" صدا می‌زنند؛ حرفه رویایی اش. با این وجود، او می‌داند رویا‌ها در سرزمین‌های اشغالی چه می‌شوند.
او می‌گویند: "اِشغال ما را از همه چیز باز می‌دارد". هنگام صحبت هایش صدای گلوله آمد. او تکان نخورد. او با اشاره به شبه نظامیانی که عملا به محافظان اردوگاه تبدیل شده اند گفت: "آموزش است". گشت‌های شبانه روزی و زنگ خطر برای آمادگی در برابر تهاجم اسرائیلی ها.
اویس به‌عنوان یک فلسطینی معتقد است که وظیفه دارد مقاومت کند. او قصد دارد به تحصیلات خود ادامه دهد اگرچه برخی از همسالان اش پیش‌تر یا کشته شده یا بازداشت شده اند. خانواده او در نزدیکی گورستانی که مبارزان در آن دفن شده‌اند و کافه‌ای که مبارزان در آن رفت و آمد می‌کنند مشغول زندگی هستند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: مبارزان فلسطینی حماس تشکیلات خودگردان فلسطین کرانه باختری ارتش اسرائیل اسرائیلی ها مردان جوان سال گذشته شده اند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۴۹۲۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تکرار ماجرای هاشم آغاجری؛ حکم اعدام توماج صالحی در چه شرایطی اجرا نمی‌شود؟
قوه قضائیه اعلام کرده حکم اعدام توماج صالحی خواننده ایرانی که در حوداث سال ۱۴۰۱ دستگیر شده بود، بدوی و قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور است.
عبدالله گنجی فعال رسانه‌ای اصولگرا در واکنش به این خبر در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: توماج صالحی حتما اعدام نمی‌شود، اما ظاهرا جمهوری اسلامی باید هزینه اعدام را پرداخت کند. حکم اعدام هاشم آغاجری یادتان هست؟ او هنوز استاد دانشگاه تربیت مدرس است. اما خرداد ۱۳۸۲ بیش از صد مجروح در زد و خورد‌های درون دانشگاهی داشتیم.
سیدعبدالجواد موسوی هم در خبرآنلاین به موضوع حکم اعدام توماج صالحی پرداخت: اینکه توماج اعدام نمی‌شود را هر آدم نیمه‌عاقلی می‌داند. توماج اعدام نمی‌شود چنانکه هاشم آغاجری اعدام نشد. در ماجرای آغاجری هم، همه می‌دانستند خبری از اعدام در کار نیست. حتی آن کسی که حکم را صادر کرده بود. با این حال خبر آن حکم فقط و فقط حیثیت ایران را در جهان خدشه دار ساخت و اعصاب و روان جمع کثیری از جامعه را تا مدت‌ها بهم ریخت. حالا چرا آن حکم صادر شده بود؟
برای اینکه یک جناح سیاسی قصد کرده بود حال یک جناح سیاسی دیگر را بگیرد. چرا که آن یکی جناح سیاسی فکر می‌کرد این یکی جناح سیاسی زیادی یابو برش داشته و یکی باید حالی اش کند که حد و مرزش کجاست. احتمالا الان هم یک کسی فکر کرده حالا که قرار است طرح نور به صورت جدی اجرا شود باید از مخالفان زهر چشم گرفت. شاید هم عمدی است و ماجرا خیلی جدی‌تر از این حرف ها. یعنی یک نفر یا یک جریان تصمیم گرفته در هیئت یک انقلابی تمام عیار و به نام دفاع از اسلام و انقلاب بار دیگر مقدمات آشوب و بلوا را در این سرزمین به راه بیندازد.
هرچه هست نتیجه اش همان چیزی می‌شود که قبلا شد. در ماجرای آغاجری تندرو‌ها پایکوبی‌ها کردند که آفرین به اقتدار نیرو‌های انقلابی. از آن طرف هم اصلاح‌طلب‌ها این فرصت را مغتنم شمرده و تا توانستند به بهانه نقد خشونت و ریشه یابی تکفیر و ارتداد، دخل طرف مقابل را آوردند. آغاجری به زندگی طبیعی اش برگشت، اما در قامت یک قهرمان. کسی هم به روی خودش نیاورد که جدی جدی اگر طرف حکمش اعدام بوده پس چرا به این راحتی از خیر جرمش گذشتید؟
اصلا آغاجری جرمی هم مرتکب شده بود؟ این وسط تنها چیزی که مهم نبود آبرو و حیثیت کشور بود. کشوری که قرار بود با انقلابش راهی جدید در دنیای متجدد و متحجر بگشاید و طرحی نو درافکند با یک رای ناصواب تبدیل شده بود به یک کشوری که سخن گفتن و پرسش از عقاید رسمی و حکومتی در آن ممنوع بود و تفتیش عقاید در آن امری رایج. کشوری که به جای پاسخگویی به پرسش و یا شبهه افکنی یک استاد دانشگاه بلافاصله حکم به اعدام او می‌دهد. این داستان غمبار یک بار دیگر دارد تکرار می‌شود. چه می‌توان گفت جز: بیچاره ایران. بیچاره مردم. بیچاره مردم ایران.
tags # توماج صالحی سایر اخبار
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد